W ostatnich latach mit o „powrocie” Rosji do regionu Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej (MENA) zyskał dużą uwagę wśród decydentów politycznych i akademickich. Narracja ta wyłoniła się szczególnie z kryzysu syryjskiego i interwencji wojskowej Rosji. Po długim okresie wycofania się z MENA, kryzys syryjski umożliwił Kremlowi powrót do regionu o geostrategicznym znaczeniu.
Zrozumienie celów rosyjskiej obecności w MENA jest trudne. Niektórzy obserwatorzy określają ją jako oportunistyczną, inni jako część szerszej strategii Kremla. Czy rosnąca asertywność Rosji oznacza nową strategię, czy też Moskwa jedynie korzysta z okazji w kryzysowych kontekstach? Czy obecność Rosji jest tymczasowa, czy długotrwała? Jak wpływa na równowagę sił w regionie?
Niniejsze badanie analizuje rolę Rosji w kształtowaniu przyszłych układów politycznych w MENA, badając kluczowe aspekty jej obecności, takie jak więzi historyczne, relacje bilateralne, i współpraca gospodarcza. Badanie to rzuca światło na złożoność niestabilności w regionie MENA.
To badanie opublikowano przez Europejski Instytut Śródziemnomorski.
