„Miasto przyszłości” – gra edukacyjna do wydruku.
Gra powstała w ramach projektu "Przyszłość dla wszystkich". Była wykorzystana podczas warsztatów międzypokoleniowych.
Odpowiedzi przedsiębiorców społecznych na kryzys uchodźczy w Jordanii i Libanie
-
Katarzyna Sidło
Dyrektorka ds. Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu
Dr Katarzyna W. Sidło specjalizuje się w ekonomii politycznej, geoekonomii i zagadnieniach związanym z rozwojem społeczno-ekonomicznym regionu Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu oraz w relacjach politycznych i ekonomicznych pomiędzy Unią Europejską a państwami jej Sąsiedztwa Południowego. Od 2013, kiedy to dołączyła do CASE, brała udział w licznych projektach zlecanych przez instytucje takie jak Komisja Europejska, Parlament Europejski, … <a href="https://case-research.eu/pl/publications/social-entrepreneurs-responses-to-the-refugee-crisis-in-jordan-and-lebanon/">Continued</a>
Articles from this author:
-
Przygotowanie do rozszerzenia z perspektywy terytorialnej: zarządzanie, polityki i inwestycje w celu zapewnienia roli i zasobów władz lokalnych i regionalnych w powiększonej UE
Raport analizuje potencjalne skutki rozszerzenia UE, skupiając się na Ukrainie, Mołdawii i krajach Bałkanów Zachodnich. Podkreśla korzyści płynące z większego rynku wewnętrznego, wzrostu wpływów geopolitycznych oraz poprawy bezpieczeństwa żywnościowego i energetycznego, jednocześnie zwracając uwagę na wyzwania finansowe i polityczne, zwłaszcza w obszarze rolnictwa i rozwoju regionalnego. Rozszerzenie wymagałoby znaczących dostosowań we Wspólnej Polityce Rolnej i Polityce Spójności, przy czym ogromny sektor rolny Ukrainy wywierałby szczególną presję na fundusze unijne. Szacunkowe wyliczenia wskazują na istotne potrzeby budżetowe, co skłania autorów raportu do przedstawienia trzech scenariuszy: brak nowych członków do 2041 roku, jedno duże rozszerzenie lub stopniowe dołączanie krajów w kolejnych cyklach budżetowych. Raport podkreśla kluczową rolę władz lokalnych i regionalnych w zarządzaniu tymi zmianami, rekomendując wsparcie i wspólne strategie, aby zapewnić zrównoważony i zróżnicowany rozwój Unii Europejskiej.
- Aspekty handlowe umowy stowarzyszeniowej UE-Mercosur
- Ekosystemy innowacji i start-upy na obszarze Morza Śródziemnego jako sposób na wyjście z kryzysu COVID-19
-
Przygotowanie do rozszerzenia z perspektywy terytorialnej: zarządzanie, polityki i inwestycje w celu zapewnienia roli i zasobów władz lokalnych i regionalnych w powiększonej UE
Po wybuchu wojny domowej w Syrii w 2011 roku, około 1,5 miliona uchodźców znalazło schronienie w Libanie, a 1,3 miliona w Jordanii (Reuters, 2017; Ghazal, 2017). Dla Jordanii i Libanu, których populacje wynoszą odpowiednio poniżej 10 milionów i 7 milionów, nagły napływ uchodźców był ogromnym wyzwaniem, wymagającym masowych wysiłków pomocowych i przekraczających ich zdolności absorpcyjne.
Władze obu krajów otrzymały wsparcie społeczności międzynarodowej i społeczeństwa obywatelskiego, a coraz większą rolę zaczęło odgrywać także prywatne sektor. W tym kontekście rosnącą liczbę mniej tradycyjnych uczestników – przedsiębiorców społecznych – można obserwować, którzy mogą przyczynić się do łagodzenia kryzysu uchodźczego.
Głównym celem badania było zbadanie, w jaki sposób przedsiębiorcy społeczni w Jordanii i Libanie wspierają uchodźców. Wyniki oparte na literaturze i konsultacjach z 29 SEs oraz organizacjami wsparcia, pokazują, że SEs pomagają m.in. poprzez tworzenie miejsc pracy dla uchodźców, dostosowanie się do ich specyficznych potrzeb i zapewnienie usług ułatwiających codzienne życie.
Jednak SEs borykają się z biurokracją, nieadekwatną legislacją oraz brakiem wsparcia organizacji. Istotnym problemem jest także zdobycie funduszy na rozwój, gdzie większość SEs zwraca się o dotacje zamiast korzystać z kredytów. Ecosystem przedsiębiorczości społecznej w Jordanii i Libanie jest stosunkowo nie rozwinięty, ale ma potencjał wpływu na poprawę warunków życia uchodźców, szczególnie przy odpowiednim wsparciu legislacyjnym.
Publikacja ta została przygotowana dla Femise Research Papers.
Related publications
Strategia migracyjna Polski na lata 2025-2030 – komentarz ekspercki
Komentarz ekspertów i ekspertek CASE - Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych do rządowej Strategii migracyjnej Polski na lata 2025-2030
Imigracja a rynek pracy w Polsce
Na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat Polska z kraju emigracyjnego stała się krajem imigracyjnym. Temu procesowi – w różnych perspektywach – poświęcony jest 178. zeszyt mBank-Case. Dane mówią same za siebie. Imigracja stanowi istotne wsparcie dla polskiego rynku pracy. Polska zmaga się z szybkim spadkiem liczby ludności. Według prognoz Ministerstwa Finansów z 2022 roku, do 2030 roku … Continued
No results
Loading...