Po wybuchu pandemii COVID-19 nastąpiło załamanie aktywności gospodarczej. Doświadczenia z poprzednich pandemii wskazują, że było ono głównie skutkiem ubocznym działań rządów mających na celu ograniczenie kosztów zdrowotnych. W świetle dostępnych prognoz można oceniać, że po odmrożeniu gospodarki dynamika PKB w Polsce nie poprawi się na tyle, żeby straty wywołane zamrożeniem zostały w pełni lub przynajmniej w istotnym stopniu nadrobione. Wstrząs uwidacznia nadwątlenie fundamentów wzrostu polskiej gospodarki przez antyrynkowe działania podejmowane w ostatnich latach. Co gorsza, zaniedbania w polityce zdrowotnej
oraz prowadzenie polityki makroekonomicznej poza ramami zapewniającymi jej długookresową stabilność grożą tym, że Polska okaże się silnie wrażliwa na skutki kolejnej fali pandemii – jeśli ta nastąpi – lub innych wstrząsów, w szczególności kryzysów fiskalnych w gospodarkach wschodzących. W takich warunkach, zamiast U-kształtnego odbicia (z krótszym prawym ramieniem), które można dziś uznać za scenariusz bazowy, nastąpiłoby pogłębienie załamania i wzrost ryzyka, że gdy w końcu dojdzie do odbicia, będzie miało ono kształt litery L.
