Strona projektu: https://diagnoza.plus/
Jak to robimy?
W pierwszym kroku, za pośrednictwem mediów tradycyjnych i społecznościowych, docieramy do możliwie szerokiej (zróżnicowanej) grupy dorosłych Polaków. Zapraszamy ich do udziału w badaniu. Pod koniec kwestionariusza, zapraszamy wszystkich do dobrowolnego dołączenia do panelu badawczego, byśmy mogli na bieżąco monitorować rozwój sytuacji na polskim rynku pracy. Przekazujemy też wynagrodzenie za udział w badaniu.
Po zebraniu próby, sprawdzamy jej reprezentatywność, porównując z badaniem ankietowym które realizuje GUS (korzystamy z Badania Aktywności Ekonomicznej Ludności GUS za kolejne kwartały 2019 roku). Dzięki temu na bieżąco wiemy, czy w naszej próbie internetowej znalazły sie wszystkie grupy społeczno-ekonomiczne. Braki w próbie uzupełniami celowanymi zaproszeniami za pomocą mediów społecznościowych.
W badaniu pytamy o sytuację na rynku pracy przed rokiem. Mając dane o wieku, płci, wykształceniu, miejscu zamieszkania oraz sytuacji na rynku pracy przed rokiem, możemy sprawić, żeby nasza próba miała dokładnie takie same wskaźniki zatrudnienia i bezrobocia w grupach wieku, płci i wykształcenia oraz zamieszkania co reprezentatywna próba BAEL w 2019 r. W skrócie mówiąc, polega to na właściwym ustaleniu takich wag w naszej próbie, by jej struktura według zadanych charakterystyk odpowiadała strukturze obserwowanej w BAEL. Stosujemy w tym celu nowatorską metodę, którą opracowaliśmy zupełnie niedawno i opublikowaliśmy w prestiżowym Sociological Methods and Research.
Gdy próba z naszego badania jest już taka sama, jak w pełni reprezentatywna populacja z BAEL, obliczamy bieżące wskaźniki rynku pracy: stopę bezrobocia, wskaźnik zatrudnienia, itp. Dodatkowo, możemy powiedzieć dużo o tym, jak zmieniły się wynagrodzenia, jak wygląda dziś świadczenie pracy (np. jaka część osób nie pracuje ze względu na decyzję pracodawców, jaki odsetek osób pracujących robi to z domu, jak bardzo przekłada się to na pracę w weekendy i w nocy), itp.