Projekt „Strategie oszacowywania i oceny usuwania osadzonego w oceanie dwutlenku węgla” (Ocean based Carbon Dioxide Removal – SEAO2-CDR)
Ekspertki CASE, Dr Izabela Marcinkowska i Karolina Zubel, wzięły udział w spotkaniu w Southampton w ramach projektu SEAO2-CDR ,finansowanego przez program Horizon Europe. W projekcie CASE prowadzi prace w pakiecie roboczym (WP) dotyczącym stworzenia ram zarządzania.
Aby osiągnąć neutralność emisji dwutlenku węgla do 2050 roku i utrzymać wzrost globalnej średniej temperatury poniżej 1,5°C (zgodnie z celami Porozumienia Paryskiego), konieczna jest radykalna redukcja emisji CO2 oraz aktywne sekwestrowanie węgla jako wsparcie działań mających na celu jego ograniczenie. Ocean pokrywa 70% powierzchni Ziemi i jest największym długoterminowym „pochłaniaczem” antropogenicznego CO2. Może on przechowywać znacznie więcej węgla niż atmosfera i biosfera lądowa. Ponadto, działania mające na celu sekwestrację węgla w oceanie nie będą konkurować o przestrzeń lądową. Dlatego też badanie potencjału oceanu w zakresie usuwania i magazynowania CO2 jest konieczne i bardzo aktualne.
Zamierzeniem projektu SEAO2-CDR jest opracowanie oraz ocena ścieżek i metod oceny niezbędnych do zrównoważonej i skutecznej operacjonalizacji usuwania dwutlenku węgla z wykorzystaniem oceanu (OCDR). NOC – Krajowe Centrum Oceanograficzne – jest liderem naukowym i technicznym tego interdyscyplinarnego przedsięwzięcia. Zaplanowane jest ono na cztery lata, koordynowane ma być przez konsorcjum Uniresearch, obejmujące 13 organizacji. Mają one dostarczyć ekspertyz naukowych, ekonomicznych, prawnych, politycznych, społecznych i etycznych. Nowy projekt CASE, finansowany ze środków programu Horizon Europe, będzie realizowany w trzech głównych obszarach:
- Określenie kluczowych barier systemowych, procesów, przepływów materiałowych i energetycznych różnych podejść do usuwania dwutlenku węgla z oceanu oraz ustalenie wymagań i mechanizmów monitorowania ich w czasie i przestrzeni;
- Opracowanie ram społecznych, regulacyjnych, politycznych, ekonomicznych i etycznych, niezbędnych do wsparcia skalowalnego wdrażania OCDR,
- Poszerzenie naszego rozumienia realistycznych polityk i ścieżek wdrożenia poprzez zintegrowaną ocenę efektów na poziomie systemowym.
CASE będzie głównie pracować nad drugim obszarem, prowadzącym w zamierzeniu do ustanowienia spójnych i społecznie akceptowalnych ram zarządzania dla wdrożenia OCDR. W rzeczywistości akceptowalność społeczna i regulacyjna może stanowić barierę dla wielu podejść OCDR, zwłaszcza tych wymagających infrastruktury przemysłowej. Panowane są dyskusje, zarówno na poziomie projektu, jak i na poziomie specyficznych podejść, a także sporów dotyczących szerokiej roli OCDR. Dlatego konieczna jest holistyczna ich analiza. Będzie ona obejmować identyfikację najbardziej pilnych, nierozstrzygniętych kwestii naukowych i technicznych oraz kwestii związanych z zarządzaniem, niezbędnych do: (i) oceny korzyści, ryzyka i potencjalnej skali działań usuwania i sekwestracji dwutlenku węgla; oraz (ii) zwiększenia wykonalności odpowiedzialnego usuwania i sekwestracji dwutlenku węgla. To z kolei pozwoli osiągnąć ogólny cel projektu, jakim jest opracowanie mechanizmów, narzędzi i wytycznych. Jest to niezbędne do zapewnienia, że techniki usuwania dwutlenku węgla z wykorzystaniem oceanu można ocenić i wdrożyć w odpowiedzialny, przejrzysty sposób.
projekt SEAO2-CDR
Zdjęcie: Konsorcjum SEAO2-CDR
Projekt SEAO2-CDR otrzymał finansowanie z programu badań i innowacji Horizon Europe Unii Europejskiej w ramach umowy grantowej nr 101081362.